Life on top

Ongeveer twintig jaar geleden zag ik een interview van Sonja Barend met Acda en De Munnik, die hun grote succes van de eerste CD kwamen toelichten. De jongens vertelden dat zij erg gelukkig waren en al jaren bij elkaar. Daarop vroeg Sonja snugger waarom al die mooie liedjes dan over verloren liefdes en overspel gingen. Het antwoord klonk wellicht onlogisch; juist omdat alles zo goed gaat ontstaat de angst om het te verliezen.

Dit gevoel zal voor velen herkenbaar zijn. De laatste maanden heb ik meerdere malen geroepen dat ik hoog in mijn piramide zat. Mijn collega maakt daar steevast de grap bij dat zo'n puntje wel pijn doet maar het is een bekende psychologische benadering met een mooie metafoor. Maslow beschreef verschillende behoeften die op elkaar steunen en als je voldoende voldoening haalt uit die behoeften stijg je in je piramide. Het is geen exacte wetenschap en we weten allemaal dat het per dag kan verschillen hoe tevreden je bent. Toch is het prettig om je hoge mate van geluk te kunnen benoemen.

Op de top van je bevredigde behoeften kun je alleen naar beneden kijken. En daar komt die angst opkruipen waarbij het vanaf dit punt alleen maar neerwaarts kan gaan. Het lijkt onvermijdelijk en als we eerlijk zijn kun je ook niet je leven lang gelukkig zijn. Wat onze zangers duidelijk maakten is dat het benoemen van die angst een belangrijk onderdeel is van het besef waar je staat en wat je ervaart. En die ervaring maak je sterker en dat vervult weer je behoefte en dat maakt je gelukkiger. Geluk bij ongeluk, daar word je toch blij van?!